SORRRIEEE

People - PROBLEMS

How i work

People.... Ik ga proberen elke dag een hoofdstuk van World of Mysteries te posten, dus over een paar uurtjes kan je weer verder lezen! En by the way, ik wil ook beginnen aan een tienerboek, wat denken jullie??

XXXStoryTeller

People - new user

Oke menseennn.... Mijn beste vriendin schrijft ook verhalen op logggy! echt hele goede verhalen, dus kijk eens naar worldoffantasy.loggy.nl   voor geweldige verhalen! en btw: ik sta nu in de top 100 lijst, ik wil staan op NUMMER 1!!! Sorry TwinsForLife, maar ik kom dichtbij je plekje....

XXXStoryTeller

DOMMBBOOO

okee mensen die het al hebben gezien, ik ben dooomm

Ik heb misteries geschreven, maar het is MYSTERIES..... MIJN EXCUSES!!!

XXXStoryTeller

Love is in the air, right?

Hoe weird? Een meisje uit mijn klas E is in eens geinteresseerd in wie ik leuk vind....

Eerst nooit en sinds vandaag ineens heel erg....?

WHHYYYY????

Inspiratieeee.....

Hallooo mensen,

Ik post dit bericht totaal om inspiratie te krijgen..!!! Ik ben zoiezo al bezig met hoofdstuk 3...

Wat vinden jullie tot nu toe? Meningen, tips, alles kan je zetten in een reactie! Alles helpt!

XXXStoryTeller

I'M NUMBER 14

Damnn het gaat snel, ik sta nog steeds in de top 100, op nummer 14!!!!

XXXStoryTeller

World of Mysteries hoofdstuk 3

Ik wordt nieuwsgierig van mn eigen boek :) Daarom zal ik zo snel mogelijk een vervolg sturen en posten!

Hoofdstuk 3

Peinzend en kauwend op mijn potlood keek ik naar de eerste bladzijde van mijn dagboek. Toen pas begonnen, ik had hem al sinds het verjaardagsfeest van mijn ex-beste vriendin in groep 3.

16 februari 2012

• Pako-zand → helpen met specialiseren

• moeder → gedraagt vreemd???

• morgen → iets speciaals (waarschijnlijk na school)

Het was na middernacht, ten minste, dat dacht ik. Het was pikdonker buiten dus dat moest wel. Beneden hoor ik ook niks. Misschien moet ik gaan slapen, dacht ik. Slechte gedachte. Mijn rammelde vreselijk erg en ik zou nooit in slaap vallen. Na vijf minuten gebeurde dat echter wel.

Tringg.. Het geluid van de schoolbel galmde door de gangen. Het laatste lesuur was begonnen. Ik liep naar de volgende les, maar toen ik de deur van het wiskunde-lokaal opendeed, botste ik bijna tegen een jongen op. Ik liet al wel mijn boeken vallen. Klungel, dacht ik. Maar toen ik omhoog keek tijdens het oprapen keek ik in het gezicht van een best wel knappe jongen. Hij hielp me met oprapen, en stelde zich voor; ''Hey, ik ben Paul. Sorry van je boeken''. Ik lachte. ''Maakt niet uit, hoor. Ik moet gewoon beter opletten. Ik ben Kelly trouwens.'' ''Leuk je te ontmoeten, Kelly''. Ik liep naar mijn stoel, terwijl de lerares door klas riep: ''Hallo iedereen, ik wil jullie voorstellen aan een nieuwe leerling, hij heet Paul.'' Bij het horen van die naam keek ik meteen op. Paul keek de klas rond. Mevrouw Kakel zei dat hij wel naast Moniek kon gaan zitten. Grrr, dacht ik. Moniek gaf me een lachje van ''ha-ik-zit-naast-hem-en-jij-niet''. Precies Moniek. Ze wou altijd wat ik ook wou. En dan pakte ze het recht voor mijn gezicht. Paul liep door de klas en ging naast mij zitten. Hij zei: ''Hey Moniek, ik ben Paul''. Ik schudde verward zijn hand. De echt Moniek zei tegen Paul; ''Ik ben Moniek, dan is Kelly''. Ze sprak mijn naam uit als vuil.''Ik zit daar, kom je?'' Paul schudde zijn hoofd en zei: ''Sorry, ik zit middenin een gesprek''. En hij draaide haar de rug toe. Monieks mond viel open van verbazing, gaf mij een vuile blik en ging toen weer zitten. Mevrouw Kakel begon de les, maar ik lette niet op. Ik schreef een briefje naar Paul:

''Waarom deed je alsof ik Moniek was? Je wist toch dat ik Kelly was?''

''Ja :)''

''?''

''Ik hou niet van zulke mensen als Moniek. Ze wilt alles, dat zag ik meteen aan haar.''

''Zo waar!''

Ik lachtte zacht. Blijkbaar een beetje te hard. Mevrouw Kakel hoorde het niet, maar Moniek wel. Ze stak haar vinger op en zei: Mevrouw, ik kan me niet concentreren als Paul en Kelly steeds briefjes naar elkaar sturen''. Grrrrrrr, dacht ik. Maar Paul deed meer dan denken. Hij stopte de briefjes weg, en krabbelde snel iets op een leeg briefje. Mevrouw Kakel liep naar onze tafel en pakte het briefje. Ze begon met voorlezen: ''Iwl, sorry hoor, maar ik zag Moniek in haar schrift een grote tekening tekenen met een tekst: I LOVE CHRIS. Wie is Chris?''

Moniek kreeg grote ogen, en keek naar Chris. Ze riep: ''Dat is niet waar!''

Ik kon niet stoppen met lachen. Ik keek naar Paul, hij keek ook naar mij. De bel ging, en ik wou opstaan om mijn spullen te pakken, maar toen stuikelde ik over iets, en viel bijna. Maar iemand ving me op. Mijn handen werden vastgehouden zodat ik niet omviel. Ik kijk achterom wie het was en zag Paul. We glimlachten naar elkaar. Ik besefte dat hij nog steeds mijn handen vasthield. ''Hallo, schiet een op! Mijn dode oma pakt sneller haar boeken in!'' Mevrouw Kakel liep uitgebreid te gebaren dat we moesten weggaan, omdat een andere klas naar binnen moest. We liepen naar buiten. ''He Paul, bedankt dat je..'' Ik kijk opzij, en hij was ineens weg. Ik keek om me heen, maar geen spoor van Paul. Ik loop naar de kluisjes, maar ik voelde het weer opkomen. Ik ging een donker kamertje in, en zocht in mijn tas naar pillen. Het begon te branden. Ik zag het potje, en ik wou hem pakken tot de deur ineens openging. Paul stapte naar binnen. Slechte timing! Ik nam de pil, en hield mijn schreeuw van pijn in. Paul liep met een serieus gezicht naar binnen. Hij deed de deur dicht, en pakte het potje met minx-pillen uit mijn hand. Hij keek ernaar, en toen weer naar mij. ''minx-pillen'' zei hij. Ik keek verbaast op. ''Ben jij een Gomoor?'' vroeg ik. ''Nee, ik ben een Kanioof, wat gebeurde net?'' Ik liep richting de deur, en zei: ''Ik moet gaan''.

Ik hoop dat jullie het leuk vinden!

XXXStoryTeller

World of Mysteries hoofdstuk 2

Oh, ja mensen, ik heb hoofdstuk 1 net gepost, en nu komt hoofdstuk 2 meteen ook. hoofdstuk 3 komt over 5 minuten. :)

Hoofdstuk 2

Ik opende de kist, ik zag eerst iets zwarts, en toen zag ik het pas goed. Het was soort van zwart zand, maar grotere en mooie korrels. Het was echt prachtig. Ik wou mijn hand in het zand graaien, maar toen de top van mijn vinger het zand bereikte brandde mijn vinger. Snel trek ik mijn vinger terug. Een kleine brandwond op mijn vinger. Ik keek naar mijn moeder, maar die stond gewoon te grijnzen, en niks anders. Mijn zusje stond met haar mond wijd open te staren naar het zwart zand. Ik zweer het, een vlieg kon haar mond invliegen en ze zou nog steeds stil blijven staan. Mijn moeder in tegendeel niet. Ze liep naar me toe en zei vol opwinding: ''Pako-zand!'' Ik vroeg wat het was, en ik kreeg een geschiedenisles: '':De aardplaten bewegen'' begon mijn moeder, ''zoals je waarschijnlijk al hebt geleerd. Vroeger lag Nederland op de plek van Suriname. Er kwamen bepaalde grondstoffen in de grond, die later werden bedekt met zand, wat nu onder ons voeten ligt. Maar er was een plek, op een soort heuvel, waar het zand verbrandde. Het werd helemaal zwart, en gloeiend heet. De mensen uit die tijd vonden dit zand heel erg waardevol. Het werd bewaard. Maar sommige Kanioven steelden het, en verdeelden het over de stammen in het gebied van de Kanioven. Het zand reisde van land naar land. Alleen de Gomoren, onze verre grootouders, vonden dit niet goed. Ze haalden het terug, en gaven het aan de Gomoren. Het werd doorgegeven aan hun kinderen, generaties lang. Zo is het nu ook bij jouw gekomen.'' ''Oke, maar wat doet het?''

''Kelly, volgens mij snap je het niet. Dit gaat zorgen dat jij je 1 van je Schilaren kan specialiseren, waarschijnlijk eerst Konoi.'' Ik sprong op, en zei tegen mijn zusje dat ze haar mond dicht moest doen. Ik liep weer terug naar mijn moeder, maar die was druk bezig met haar telefoon.

Ik hoorde haar praten, maar ze fluisterde. Waarschijnlijk omdat ik erbij stond. Ik hoorde vaag een paar woorden; ''Ja...Pako-zand...Ze is klaar...Morgen?....Dag''. Ik keek nieuwsgierig naar haar, ik gaf een overduidelijke hint met een blik als 'zeg-waar-je-het-over-had'. Maar mijn moeder negeerde de blik, en liep naar de keuken. ''Je hebt het vuur uitgedaan, maar wel net op tijd. Ik was de eieren vergeten..'' Ik liep verward naar de keuken en zei: ''Mam, wat is er met mij? Wie komt morgen, en waarom doe je zo misterieus?'' Mijn moeder keek gemakkelijk naar me en zei: ''Er is niks te bespreken, morgen is de dag dat je naar school gaat. De enige reden dat je vandaag zo laat op bleef was dat K3-concert, maar nu gaan we snel eten, en jij gaat zo slapen. En, vanaf nu doe ik wel minx-poeder in je eten.'' Ik kreunde. ''Geen gemaar! Ik weet dat het vies is en dat het eerst zeer doet maar dat gaat meteen weer weg, en het moet wel. Als ik het had gedaan in je middageten was dat net niet gebeurd.'' ''Anders ging het kistje ook niet bonken, en zou ik nooit het Pako-zand hebben gezien, mam!'' Ik liep boos naar boven en zei: ''Ik heb geen honger''. Leugenaar.

Ik hoop dat jullier het leuk vinden!

XXXStoryTeller